To, co od kilku lat można obserwować na konkursach fotograficznych – wśród których Gorzowskie Konfrontacje zajmują szczególne miejsce – pozwala mówić o trwałej zmianie jakości prac tworzonych przez szeroko rozumiane środowisko foto-grafów. Widać jak pogłębia się zrozumienie licznych i wszechstronnych możliwości odbioru obrazu fotograficznego, zależnie od sposobu jego opracowania. Poziom prac na konkursach jest oczywiście zawsze zróżnicowany, niemniej jednak skala sposobów wyrazu jest bogata i wskazuje na ogólny wzrost wrażliwości estetycznej. Można założyć, że przyczyniają się do tego również najnowsze możliwości komputerowego przetwarzania obrazów, które dobitnie uświadamiają, że każdy element przekazu jest efektem jakiejś manipulacji, a więc powinien być poddany świadomej analizie. Fotografia w przeszłości podlegała zbyt wielkiej ilości prawd oczywistych, gdzie oczywistość opierała się na pewnej społecznej rutynie. Kryzys znaczeń, kryzys wzorów przedstawiania, który charakteryzuje ostatni okres w kulturze, uderzył również w stereotypy fotograficznego “realizmu”. Widoczne jest to w szerokiej recepcji idei postmodernizmu, z naciskiem na estetyczną waloryzację obrazu. Nie można jednak rozumieć tych zmian jako prostego odwrócenia wcześniejszej sytuacji. Dzisiaj fotografia ujawnia po prostu liczne możliwości interpretowania świata; poddaje się wszelkim procedurom sztuki jak i wymogom użytkowości, zachowując nadal magiczny urok kontaktu z tą realnością, która jest poza sferą psychologicznych kreacji.
Formuła “Konfrontacji”, wymagająca operowania zestawami, promuje autorów potrafiących konsekwentnie rozwijać przyjętą metodę. Kładzie więc nacisk na dzieło rozumiane jako proces, co odpowiada podobnym trendom w innych dziedzinach twórczości. Lepiej więc czują się w tym autorzy uwrażliwieni na wewnętrzną strukturę obrazu, potrafiący nawiązać do doświadczeń różnych dziedzin sztuki – wskazują na to zestawy nagrodzone pierwszą i trzecią nagrodą. Natomiast zestaw, który otrzymał drugą nagrodę, ukazuje, że tak wyeksploatowany temat jak portrety znanych osób w typowych dla nich sytuacjach może być równie dobrym polem odkryć. Tegorocznemu konkursowi towarzyszą pokazy trzech wybitnych twórców fotografii reklamowej: Macieja Mańkowskiego, Tomasza Sikory i Leszka Szurkowskiego, którzy z powodzeniem łączą użytkowość z bardzo indywidualną ekspresją. Wiele ich prac balansuje pomiędzy dokumentalnością a iluzją wspomaganą przez przetworzenia komputerowe. Względne relacje realności i iluzji ukazuje też wystawa Grzegorza Przyborka, który dochodzi do tego wyłącznie “rękodzielniczymi” metodami. Fotografie z tego obszaru wymagają największej inwencji obrazowej i technicznej i dlatego najlepiej uczą wszechstronnej pracy z tym medium. Przekraczając często granice rozpoznawalności fotografii, mimo to propagują też fotografię w jej najczystszej postaci i poświadczają, że te obszary potrafią się wzajemnie stymulować.
Adam Sobota
Ogólnopolska Wystawa Fotografii ‘KONFRONTACJE ’96’
Otwarcie wystawy 10 maja 1996 r. o godz. 14.00 w salach Centrum Promocji ZWCh Stilon ul. Pomorska 73 w Gorzowie Wlkp.
Jury w składzie:
Jerzy Lewczyński – ZPAF Gliwice – przewodniczący
Władysława Nowogórska – ZPAF Gorzów Wlkp.
Adam Sobota – ZPAF i Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Janusz Nowacki – ZPAF Poznań
Maciej Mańkowski – ZPAF Poznań
Jerzy Szalbierz – ZPAF Gorzów Wlkp.
Marian Łazarski
na posiedzeniu w dniu 1 kwietnia 1996 r. po obejrzeniu 567 zdjęć w 156 zestawach 95 autorów zakwalifikowało do wystawy 186 zdjęć w 58 zestawach 51 autorów. Spośród zakwalifikowanych zestawów zdjęć, przyznało nagrody i wyróżnienia zgodnie z regulaminem następującym autorom:
I nagroda 1500 zł Paweł Żak z Józefowa za zestaw 3 zdj. “Opowieści dziwnej treści”
II nagroda 1000 zł Piotr Łazowski ze Szczecina za dwa zestawy zdjęć: “Byli sobie politycy” – 3 zdj., “Portrety Szczecinian” – 4 zdj.
III nagroda 700 zł Stanisław J. Woś z Suwałk za 3 zdj. “Leśny tryptyk”
wyróżnienia po 500 zł:
Lech Dominik z Gorzowa Wlkp. za 3 zdj. z cyklu “Destrukcje”
Olga Grabiwoda z Kielc za 3 zdj. “Niebo”
Wojciech Małkowicz z Wrocławia za 3 zdj. “Kolorowy obra
Indeks autorów i prac Ogólnopolskiej Wystawy Fotografii ‘KONFRONTACJE ’96’
1. Marcin Seweryn Andrzejewski – Drezdenko – “xxx” – 3 zdj.
2. Przemysław Barański – Radom – “Oświęcim-Brzezinka” – 3 zdj.
3. Jakub Bąkowski – Teresin – “xxx” – 3 zdj.
4. Jarosław Bujny – Gdańsk – “Nie-widzialności” – 3 zdj.
5. Dorota Bylica – Kraków – “Impresje teatralne” – 3 zdj.
6. Janina Chrobak – Kraków – “Kamil i Rio” – 3 zdj.
7. Grzegorz Dąbrowski – Białystok – “Via sacra” – 5 zdj.
8. Marek Długosz – Oborniki ŚI. – “Mały człowiek” – 3 zdj.
9. Lech Dominik – Gorzów Wlkp. – z cyklu “Destrukcje” – 3 zdj.
10. Michał Drozd – Rzeszów – “Porządki – okolice Krosna ’95” – 3 zdj.
11. Bartek Dylewski – Warszawa – “Niewypowiedziane” – 3 zdj.
12. Artur Frankowski – Kętrzyn – “Rozpacz – ból – cierpienie” – 3 zdj.
13. Anna Fronckiewicz – Gorzów Wlkp. – “Jazzmani”- 3 zdj.
14. Maciej Frydrysiak – Koszalin – “Portrety” – 3 zdj.
15. Kazimierz J. Gaweł – Rzeszów – “Światło i przestrzeń” – 3 zdj.
16. Olga Grabiwoda – Kielce – “Niebo” – 3 zdj.
17. Zenon Głowala – Rybnik – “Śląska ziemia – hałda” – 4 zdj.
18. Jerzy Gumowski – Warszawa – “Wiatr” – 4 zdj.
19. Marek Hallada – Rzeszów – “Wariacje na parasol” – 3 zdj.
20. Wojciech Hetman – Bydgoszcz – “xxx” – 3 zdj.
21. Cezary Hładki – Poznań – “Maski” – 3 zdj.
22. Cezary Janicki – Łódź – “Mój dom” – 3 zdj.
23. Wojciech Krajnik – Gorzów Wlkp. – “Szał” – 3 zdj.
24. Paweł Kubasiak – Kętrzyn – “Wstęp do sym-bo-lizmu” – 3 zdj.
25. Paweł Kula – Szczecin – “Byłem” – 3 zdj.
26. Agnieszka Kozień – Kraków “Obca” – 3 zdj.
27. Kazimierz Król – Strzelce Kraj. – “Drawskie impresje” – 3 zdj.
28. Andrzej Łazowski – Szczecin – “Kolorowy portret” – 3 zdj., “Obecność niematerialna” – 3 zdj.,
“Byli sobie politycy” – 3 zdj., “Portrety Szczecinian” – 4 zdj.
29. Marcin Łukaszewicz – Supraśl – “Jazz” – 3 zdj.
30. Wojciech Małkowicz – Wrocław – “Kolorowy obrazek” – 3 zdj.
31. Piotr Malczewski – Augustów “xxx” – 3 zdj.
32. Andreas Mrof3 – Eberswalde – “Noc nad mostem” – 4 zdj.
33. Robert Nofikow – Białystok – “Dwa żywioły” – 3 zdj.
34. Leonard Olechnowicz – Gorzów Wlkp. – “Uderzenie” – 3 zdj.
35. Stanisław Orłowski – Zamość – “Wiosna nad Bugiem” – 3 zdj.
36. Krzysztof Pacuła – Warszawa – “Maska” – 4 zdj.
37. Agata Pankiewicz – Kraków – “La Donna E mobile” – 3 zdj.
38. Jacek Piotrowski – Warszawa – “Sekwencje koncertowe” – 5 zdj.
39. Lech Polcyn – Kraków – “Nie taki ja straszny” – 3 zdj.
40. Witold Przymuszała – Poznań – “Wspomnień ciąg dalszy…” – 3 zdj.
41. Ewa Przytuła – Suwałki – “Muszla” – 3 zdj.
42. Horst Reising – Delmenhorst – “Poznanie” – 3 zdj.
43. Paula Rettinger – Zakopane – “Zamek Króla Gór” – 3 zdj.
44. Sławomir Sajkowski – Gorzów Wlkp. – “Moda” – 3 zdj.
45. Zbigniew Sejwa – Gorzów Wlkp. – z cyklu “Ślady zwykłych ludzi” – 8 zdj. (2 zestawy)
46. Tomasz Tęcza – Czarna – “Fortepian” – 3 zdj.
47. Michał Węgrzyn – Gdańsk – “Obecność” – 3 zdj.
48. Emilia Wójcik – Gorzów Wlkp. – “Femme Fatale” – 3 zdj.
49. Stanisław J. Woś – Suwałki – “Leśny tryptyk” – 3 zdj., “Tryptyk kamienny ” – 3 zdj.
50. Monika Woźniak – Płock – “Reportaż z ciała” – 3 zdj., “xxx” – 3 zdj.
51. Paweł Żak – Józefów – “Opowieści dziwnej treści” – 3 zdj. “xxx” – 4 zdj.
Maciej Mańkowski „Fotografia”
Wystawa w sali BWA przy ul. Pomorskiej 73
Poruszając się po obszarze leżącym gdzieś na pograniczu faktu i mitu można dojść do wnios-ku, że prawdziwa sztuka Macieja Mańkowskiego leży pomiędzy głęboko zakodowanymi w naturze fotografii sferami ułudy i prawdy. Tak rozumiana twórczość, na drodze ewolucji, musiała odnaleźć swoje miejsce w szlachetnie rozumianej komercji i reklamie. Ułuda i mit ma tu bowiem do spełnienia rolę szczególną. Fotograf ma tworzyć nowe fakty, nowe rzeczywistości i zgodnie z podstawowym atrybutem fotografii jakim jest rejestracja, zaświadczać o ich prawdziwości. Prawdziwym wyzwaniem dla artysty jest paradoks przeciwstawiający swobodę kształtowania się owej rzeczywistości, ogromnej dyscyplinie, towarzyszącej realizacji każdego fotograficznego przedsięwzięcia. Mańkowski wybierając ten gatunek fotografii jako pole swoich doświadczeń artystycznych i aktywności zawodowej wydaje się posiadać wszelkie predyspozycje aby podjąć to wyzwanie. Gruntowna wiedza o świetle – podstawo-wym elemencie budującym fotografię – połączona z wrażliwością i ogromną świadomością czym jest i czym może być obraz fotograficzny, pozwala mu tworzyć ogromnie sugestywne fotografie, chcąc, jakby na przekór owej fikcji, produkowanej dla realizacji określonego zadania, stworzyć obraz fotograficznie prawdziwy. Od swych najwcześniejszych dokonań, używając prostych elementów – jak jabłko, jajko czy dłoń ludzka – przekształcając je na planie zdjęciowym, powołuje do życia nowe przedmioty, nowe formy, komentujące rzeczywistość, często drwiące z niej, lecz przede wszystkim istniejące naprawdę, stworzone na potrzebę rejestracji fotograficznej. Plakaty, okładki, kalendarze reklamowe i portrety tworzą spójną całość, pozwalającą, za mozaiką różnych, oderwanych od siebie, na pozór obrazów, zobaczyć jedną rękę i przede wszystkim jedną osobowość artysty tworzącego dla widza – klienta, ale również, a może przede wszystkim dla siebie. I to nadaje tej pracy piętno wyjątkowości towarzyszące jedynie prawdziwej sztuce.
Wojciech Zawadzki
Tomek Sikora „Zachować Twarz”
Wystawa w sali BWA przy ul. Pomorskiej 73
Fotografia jest dla mnie formą zabawy, nieskończonych poszukiwań.
Wizualnie – jej możliwości są nieograniczone, jeśli traktuje się ją szerzej
niż zakładają to ogólnie przyjęte reguły. Sam moment fotografowania może
okazać się tylko początkiem fascynującej drogi, na końcu której powstają
obrazy o niezwykłym ładunku emocjonalnym, zaskakującym niejednokrotnie
samego autora.
Tomek Śikora fotograf-obieżyświat. Mieszkał, pracował i był
nagradzany w Warszawie, Paryżu, Melbourne, Nowym Jorku, Singapurze…
Słowa Marek Kreutz
Leszek Szurkowski „Fotografia”
Wystawa w sali BWA przy ul. Pomorskiej 73
nie jest odkryciem stwierdzenie, że nie zapisuje tego co jest widoczne, raczej uwidacznia.
Wkrótce wszystko to co może być zapisane, zniekształcone, utrwalone jako ślady rzeczywistości wizualnej, stanie się tylko surowcem w procesie komunikowania się. Być może w trakcie tej drogi będziemy musieli na nowo odkryć nasze aby w pełni doświadczyć siebie i odnaleźć drugiego człowieka.
Grzegorz Przyborek „Rysuneki-Obiekty-Fotografie”
Wystawa w sali Małej Galerii GTF przy ul. Chrobrego 4
Narzędzia sztuki Kiedy dostałem mój niekompletny świat, dostałem także narzędzia, aby go skończyć. Podobno nie wszyscy te narzędzia otrzymują. Może nie są świadomi, że je otrzymali? Więc kiedy dostałem te narzędzia, zastanawiałem się, jak ich użyć. Świata nie zmienię na inny, ale ten mój mogę nie tylko skończyć ale stworzyć na nowo, tak aby był może nie lepszy, ale co najmniej inny, ciekawszy. Wiem, że to, co stworzę, to tylko fikcja, miraż i utopia, że to sztuczne światy sztuki. Z otrzymanych w darze narzędzi – dokonałem wyboru. Użyłem ich świadomie z całą perfidią profesji wizjonera. Jakie są to narzędzia?: biała kartka papieru, naniesione kreski gra-fitu, znalezione “śmieci natury”, przestrzeń. Ale to nie wszystkie, mam także i fotografię. Fotografię, która dodała do fikcji słowo “autentyczna”. Bez tego narzędzia-fotografii, spełnione światy-rysunki i światy-obiekty byłyby nie spełnione i “śmiertelne”, ulotne i efemeryczne. Na fotografii otrzymały swój kształt ostateczny – spełniły się. Właśnie to jest mój powód bywania fotografem.
Grzegorz Przyborek
Serninarium teoretyczne na temat: Fotografia – rekiama – sztuka
prowadzqcy – Adam Sobota z udzialem – Krzysztofa Jureckiego, Stefana Wojneckiego, Jerzego Lewczynskiego, Andrzeja Saja i innych
Pokaz przezroczy i filmu wideo pt.: Pracownia Fotografii Relamowej prowadzqcy – Grzegorz Przyborek
Miejsce: sala audiowizualna Centrum Promocji Stilon ul. Pomorska 73
