Konfrontacje po raz 34
Przeglądając prace nadesłane na tegoroczny konkurs można było zauważyć, że niewątpliwa dominacja techniki cyfrowej w fotografii nie likwiduje rozmaitości sposobów operowania obrazem fotograficznym. Zwłaszcza osoby pragnące zyskać publiczne uznanie dla swoich fotografii starają się korzystać z niestandardowych metod opracowania odbitek. Można więc nadal liczyć na obecność prac wykonywanych w klasycznej czarno-białej technice (i odbijanych na papierze pod powiększalnikiem), na fotografie w technikach chromianowych, na dokumentalne rejestracje, obok fotografii dalece modyfikowanych obróbką komputerową i wydrukowanych różnymi metodami. Doznanie szerokiej skali środków technicznych jest potrzebne dla właściwego oszacowania możliwości fotografii i miejmy nadzieję, że takie możliwości wyboru nie zanikną. Jury nie kierowało się żadnymi preferencjami dla procedur warsztatowych, a starało się wyróżnić prace zawierające wyraźne humanistyczne przesłanie i przekonująco zorganizowane jako cykl. Za najlepszą taką realizację uznano dzieło Pawła Sokołowskiego złożone z serii portretów górników ukazywanych na tle pozostałości zlikwidowanych wałbrzyskich kopalni. Te surowe w wyrazie czarno-białe obrazy kondensują w sobie dramat przeobrażeń lat dziewięćdziesiątych XX wieku w Polsce. Autor pochodzi z Wałbrzycha, a więc sceny te są też częścią jego własnej historii. Prace te były już pokazywane i wyróżniane w ciągu ostatnich lat, ale cykl jest stale rozbudowywany i urozmaicany, a ponadto w tym wypadku wyróżniał się wśród innych prac zarówno programową zwartością jak i formą.
Drugą nagrodę zdobyła Karolina Bukowska za pracę „Temperamenty” złożoną z serii teatralnie upozowanych portretów czterech kobiet. Zdjęcia, prezentowane w formie zwartej planszy, budziły uznanie z powodu plastycznych walorów kompozycji, a także umiejętności operowania modelami oraz barwą. Nagroda trzecia przypadła Mirosławowi Polańskiemu za cykl „Jestem chwilę”, gdzie wizerunki twarzy są poddawane procesowi przekształcania, zanikania i zwielokrotnienia.
Z kolei wyróżniona realizacja Michała Piotro-wskiego „Osobliwości” to precyzyjne zbliżenia twarzy młodych ludzi, którzy robią wrażenie zarazem ściśle zdefiniowanych jak i zagadkowych osobowości. Agresywna kolorystyka tych prac i hipnotyczne efekty w źrenicach postaci dopełniają tu efektu. Dyplom ZPAF za cykl „Naświetlenia” przyznano Jackowi Lalakowi, który umieścił widmowe kontury ludzkich postaci w równie nieokreślonych sytuacjach przestrzennych. Prace te budziły uznanie z powodu technicznej precyzji i subtelnego operowania walorami szarości.
Okazuje się, że wspólną cechą wszystkich nagrodzonych prac jest operowanie wizerunkiem ludzkiej postaci, czy to w kontekście konkretnej sytuacji czy jako formy wyizolowanej, traktowanej dokumentalnie czy przetwarzanej, z użyciem skali szarości czy koloru. Jest to o tyle zrozumiałe, że właśnie takie prace zazwyczaj wywołują najsilniejszą reakcję emocjonalną i generują różne kierunki interpretacji.
Adam Sobota
NAGRODĘ ARTYSTYCZNĄ
im. WALDEMARA KUĆKO
PREZYDENTA MIASTA GORZOWA WIELKOPOLSKIEGO
OTRZYMUJE FOTOGRAFIK
ZDZISŁAW PACHOLSKI
ze Szczecina za wybitne dokonania artystyczne
prezentowane w czasie Konfrontacji Fotograficznych
Otwarcie wystawy 2 maja 2008 r. o godz.16:30 w salach Miejskiego Ośrodka Sztuki przy ul. Pomorskiej 73 w Gorzowie Wlkp.
Jury w składzie:
Jerzy Lewczyński – Rada Artystyczna ZPAF – Gliwice
Władysława Nowogórska – ZPAF – Gorzów Wlkp.
Piotr Chojnacki – ASP Poznań
Adam Sobota – Muzeum Narodowe – Wrocław
Ryszard Dąbrowski – ZPAF – Berlin
Marian Łazarski – ZPAF – Gorzów Wlkp.
5 kwietnia 2008 r. po obejrzeniu 116 zestawów zawierających 446 zdjęć 63 autorów zakwalifikowało do wystawy 37 zestawów składających się z 132 zdjęć 32 autorów.
Spośród zakwalifikowanych zestawów zdjęć przyznało zgodnie z regulaminem nagrody i wyróżnienie następującym autorom:
I nagroda – 3000 zł – Paweł Sokołowski z Wałbrzycha za zestaw 4 zdj. „Ludzie czarnego złota”
II nagroda – 2000 zł – Karolina Bukowska z Poznania za zestaw 4 zdj. „Temperamenty”
III nagroda – 1500 zł – Mirosław Polański z Gorzowa Wlkp. za zestaw 4 zdj. „Jestem chwilę”
wyróżnienie – 1000 zł – Michał Piotrowski z Poznania za zestaw 3 zdj. „Osobliwości”
Dyplom Honorowy Rady Artystycznej ZPAF: Jacek Lalak z Wrocławia za zestaw 4 zdj. „Naświetlenia”.
Spis autorów i prac Ogólnopolskiej Wystawy Fotografii „Konfrontacje 2008”
Sławomir Budrewicz – Rypin – zest. 3 zdj. „Przestrzenie”
Karolina Bukowska – Poznań – zest. 4 zdj. „Temperamenty” – II nagroda
Andrzej Ceckowski – Gorzów Wlkp. zest. 3 zdj. „Planeta Ziemia”
Iwona Czerniak – Wrocław – zest. 5 zdj. „Breslau 2007”
Aleksandra Duda – Gorzów Wlkp. – zest. 3 zdj. „Odbicia”
Arkadiusz Dziczek – Szczytno – zest. 3 zdj. „Mały błękit”
Witold Jacyków – Bielsko – Biała – zest. 3 zdj. „Czekając”
Agnieszka Karolina Jurek – Kartuzy – Grzybno zest. 4 zdj. „W krainie czarów”
Łukasz Kabocik – Gorzów Wlkp. – 2 zest.: 3 zdj. „Parada parowozów-Wolsztyn 2007”, 3 zdj. „Żar”
Marzena Kolarz – Kraków – zest. 4 zdj. „Baśniarka”
Małgorzata Kozakowska i Janusz Mielczarek – Częstochowa – zest. 3 zdj. „Krajobraz 1.2.3”
Piotr Krzysztoforski – Poznań – zest. 4 zdj. „Wenus i Mars”
Paweł Kula – Szczecin – zest. 3 zdj. „Epicentrum”
Jacek Bogusław Lalak – Wrocław 2 zest.: 3 zdj.(guma) „Ślady- pamięć”, 4 zdj. „Naświetlenia” – Dyplom Honorowy ZPAF
Tomasz Lazar – Szczecin – zest. 3 zdj. „Oblicza Domu Dziecka”
Filip Maranda – Łódź – zest. 3 zdj. „Przyjaciele”
Martyna Marcińczyk – Gorzów Wlkp. – zest. 3 zdj. „Zagmatwanie”
Mariusz Markiewicz – Wrocław – 2 zest.: 3 zdj. „Sacrum – profanum”, 3 zdj. „xxx”
Jagna Olejnikowska – Łazy – zest. 3 zdj. „Freski”
Magdalena Perz – Strzała – zest. 3 zdj. „Gdzieś… obok nas”
Michał Piotrowski – Poznań – zest. 3 zdj. „Osobliwości” – wyróżnienie
Krzysztof Pniok – Mikołów – 2 zest.: 4 zdj. „xxx”, 3 zdj. „xxx”
Dagmara Poch – Leszno – zest. 4 zdj. „Szukając zrozumienia”
Mirosław Polański – Gorzów Wlkp. – zest. 4 zdj. „Jestem chwilę” – III nagroda
Piotr Rosiński – Łódź – zest. 3 zdj. „Inercja”
Krzysztof Saj – Wrocław – zest. 5 zdj. „Galleria Del Tasso”
Małgorzata Skoczylas – Wrocław – 2 zest.: 3 zdj. „Rzeczywistość nierzeczywista”, 3 zdj. „Czas znaleziony -3.56h”
Michał Sikorski – Gdańsk – 3 zdj. „Misia świat (Karny, Pirat, Święty spokój)”
Paweł Sokołowski – Wałbrzych – 3 zest.: 5 zdj. „Żony górników”, 4 zdj. „Ludzie czarnego złota” – I nagroda, 5 zdj. „Młodzi polscy artyści wyjeżdżają za granicę zdobywać doświadczenie”
Rafał Uniszewski – Piotrków Trybunalski – zest. 3 zdj. „xxx”
Piotr Zabłocki – Gdańsk – zest. 4 zdj. „Gdańsk odchodzący”
Paweł Sokołowski “Ludzie czarnego złota”, I nagroda
Karolina Bukowska “Temperamenty”, II nagroda
Mirosław Polański “Jestem chwilę”, III nagroda
Michał Piotrowski “Osobliwości”, wyróżnienie
Jacek Lalak “Naświetlenia”, Dyplom Honorowy RA ZPAF
Jindřich Štreit
Korzystając z dogłębnej wiedzy i znajomości wszystkich uwarunkowań życia ubogich ludzi na peryferiach prowincji, Štreit tworzy metaforyczne obrazy będące alegoriami podstawowych elementów życia.
Malutka wioska Štreita staje się miejscem gdzie w sposób naturalny uwidoczniają się relacje międzyludzkie. Obrazując codzienne zajęcia i obyczaje: pracę, uroczystości rodzinne, oglądanie telewizji, świniobicie, picie, palenie, śluby czy też życie religijne, koncentruje się na odwiecznych wartościach motywujących ludzkie zachowanie.
Nawet wtedy, gdy sięga po rejony życia specyficzne dla czasów minionego reżimu czyli np: wybory, ćwiczenia obrony cywilnej, zebrania lub obchody świąt komunistycznych, zasadniczym tematem obrazów są nie te wydarzenia lecz rozważania nad problemami wieczności, niewinności lub piękna.
Na tle niewielkiej miejscowości, w której relacje między mieszkańcami są zbudowane na szczerości i intymnej wzajemnej wiedzy o sobie szczególnie ostro rysuje się kłamstwo i obłuda, ale też tęsknota za pięknem i miłością.
Te uniwersalne wartości ponadczasowe sprawiają, że studiując twarze z obrazów Štreita możemy w refleksyjnym świetle dostrzec samych siebie.
/pch/
Prezentacje autorskie “Intymność” w Małej Galerii GTF
ANNA KĘDZIORA
SIOSTRY
Jestem jedynaczką. Otaczają mnie siostry. Zawsze marzyłam o starszym bracie.
Teraz wolałabym starszą siostrę. Chociaż czasem fajnie jest być samemu.
Jak to jest mieć siostrę? Podobieństwa widoczne na pierwszy rzut oka i te mniej oczywiste.
I różnice, choć podobieństwa są ciekawsze. Odkrywam je z czasem.
To jak „łamigłówka”.
Wciągająca.
Agnieszka Kula
ZNAKI CIAŁA
Od dłuższego czasu interesuje mnie fenomen ciała ludzkiego. Postrzeganie i stosunek do niego, zmieniał się na przestrzeni epok. Jednak z czasem nasza materialna postać stała się tematem tabu, co można dodatkowo zauważyć analizując poszczególne kultury. Ciało podlega tak wielu przemianom. Można z niego odczytać choroby jakie przeszliśmy, jaki tryb życia prowadzimy, co przeżyliśmy, jak się odżywiamy, schorzenia genetyczne, a niektórzy nawet próbują odczytywać przyszłość. Ciało jest jak mapa, która prowadzi do rozmaitych zakątków. Umiejętnie czytana odkrywa, czasami bardzo silnie skrywane tajemnice. Pewne jego kształty są wrodzone, ale pojawiają się na nim nabyte znaki – blizny. Blizna jest zapisem doświadczenia, przemiany, ważnego wydarzenia. Czasami nie chcemy o niej pamiętać, ale jej struktura nie jest łatwa do wymazania.
Cykl zawiera siedem fotografii z krótkimi komentarzami.
Krzysztof Myśko
…”Buty mówią o człowieku…” – nie jeden raz to stwierdzenie padało w filmie…, nie raz padało z ust mojego dziadka gdy byłem mały. Takie „przesądy” o innych (…) przecież wszystko o nas świadczy…, ale przecież nie zawsze mamy nad tym kontrolę… Może stwierdzenie to wydawało się bardziej aktualne za czasów gdy w życiu mieliśmy trzy pary butów, a dwie pierwsze po starszych braciach lub po ojcu, wuju, kuzynie. Jakkolwiek należało o te swoje jedyne „skarby” dbać. Wkładało się tyle pracy i poświęcało swoim butom tyle uwagi by zawsze były czyste, wypastowane, wypolerowane, by też bez sensu nie zniszczyć, by chodzić z gracją, wkładając
to „wszystko” w swoje buty, nagle one stawały się naszym „świadectwem” – charakteru i postawy. Jednak gdy żyjemy w czasach kiedy każdy z nas w swym życiu może posiadać niewyobrażalnie wielką ilość par butów
to tym bardziej po co o nie dbać?…
Żaklina Piechanowska
Relacja tata-córka to rodzaj nieuniknionej i pierwszej relacji męsko-damskiej.
Relacja ta zezwala na spełnienie się archaicznego mitu o mężczyźnie, mężczyźnie w roli obrońcy, opiekuna kobiety. To właśnie w ich obecności, one pierwszy raz uwalniają swoją kobiecość, wchodząc
z nimi w spontaniczną interakcję kreują jej swoistą estetykę. Jedną z ról ojca w tym jedynym w swoim rodzaju, unikatowym dialogu płciowym bardzo często staje się nieświadome przekazanie atmosfery męsko-damskiej do jakiej podświadomie zaczynają dążyć kobiety w swoich późniejszych związkach partnerskich.
Czasem bywa odwrotnie – porzucają wszystko to, co kojarzy im się z Tatą.
Każda relacja formuje wewnętrzną rzeźbę człowieka. Rysuje i odznacza swoje ślady. Zapisuje się
w pamięci. Jednak Tata jawi się jako postać prawdziwie uprzywilejowana w życiu kobiet.
Paweł Piekarski
Wystawa (zestaw prac) pt. „child’s play” jest fotograficzną próbą przekroczenia granic ikonografii dzieciństwa. Sens istnienia przedmiotu dla zabaw dziecka nie wyklucza innych miejsc i otoczeń dla niego samego. Przedmioty żyją tak długo jak my myślimy o nich nie zamykając się na kulturowe lub ikonograficzne znaczenie przedmiotu i terminów: zabawa, szczęście i wspólnota. Przedmioty stają się czymś więcej niż elementami zabaw, włączając się do świata realnego nawiązują z nim próby wzajemnego definiowania.
Opis pracy pt. kłuje
Zwielokrotniona Victoria dziecka, które posiada więcej.
Rozwój, kolory, przestrzeń.
Piotr Żyliński
Pokochałem Warszawę, zanim ją jeszcze zobaczyłem. Stworzyłem sobie własny świat, świat chłopca z prowincji. Godzinami oglądałem fotografie z albumów o Warszawie. Owe były bardzo ważnym źródłem propagandy Polski Ludowej. Traktując o micie nowoczesnego i pięknego miasta stały się ikonami polskiego socjalizmu. Reprodukowane w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy wywarły wielki wpływ na całe pokolenia. Refotografuję te miejsca, minęło 15 lat, w strachu, że za kolejne 20 nie pozostanie już nic z tego, co wtedy tak bardzo kochałem.
Prezentacje autorskie “Wokół dokumentu”
w salach Miejskiego Ośrodka Sztuki przy ul. Pomorskiej 73
w Gorzowie Wlkp., 2 maja 2008 r. o godz.16.30
Organizator XXXIV Konfrontacji Fotograficznych: Gorzowskie Towarzystwo Fotograficzne, Związek Polskich Artystów Fotografików, Okręg Świętokrzyski ZPAF.
Patonat: Prezydent Miasta Gorzowa Wlkp. – Tadeusz Jędrzejczak
Kurator imprezy – Marian Łazarski
Opracowanie tekstów katalogu: Adam Sobota, Piotr Chojnacki, Marian Łazarski
Aranżacja wystawy: Piotr Chojnacki, Marian Łazarski
Otwarcie wystaw:
Ogólnopolska Wystawa Fotografii “Konfrontacje 2008”
Wystawy – prezentacje autorskie “Wokół dokumentu”: Łukasz Haruń, Aleksandra Horoszkiewicz, Filip Kacalski, Dariusz Lech, Mateusz Sadowski, Jindrich Streit, Wojciech Sternak
Sympozjum “Wokoł dokumentu”, prowadzący dr hab. Piotr Chojnacki
komunikaty; Agnieszka Kula, Dariusz Lach, Żaklina Piechanowska, Wojciech Sternak w salach MOS przy ul. Pomorskiej 73 w Gorzowie Wlkp., 2 maja 2008r. o godz. 16:30
Opracowanie katalogu: Marian Łazarski
Wydawca: Gorzowskie Towarzystwo Fotograficzne
Katalog wydano dzięki wsparciu finansowemu Urzędu Miasta
ISBN: 978-83-925822-2-9, druk ZUP “DRUK” Jan Kuźma, Gorzów Wlkp
