65 LAT GORZOWSKIEGO TOWARZYSTWA FOTOGRAFICZNEGO
Pierwszy na Ziemi Lubuskiej Oddział Polskiego Towarzystwa Fotograficznego powstał 19 czerwca 1954 roku w Zielonej Górze, a dokładnie trzy miesiące później, 19 września tegoż roku powstał Oddział PTF w Gorzowie Wlkp. W roku 1961 nastąpiła reorganizacja, a Oddziały PTF zostały przekształcone w samodzielne stowarzyszenia, posiadające osobowość prawną.
GTF powstało z inicjatywy żołnierza września 1939 r., z zawodu zegarmistrza Zbigniewa Łąckiego, który będąc zapalonym miłośnikiem fotografii na wiadomość o powstaniu Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, podjął skuteczną próbę powołania do życia Towarzystwa w Gorzowie Wlkp.
W grupie założycielskiej Towarzystwa między innymi znaleźli się: Zbigniew Łącki, Kazimierz Nowik, Janina Trojan, Wiesława Sander, Kazimierz Bystrzycki, Leon Drabent, Włodzimierz Korsak.
Powstałe Towarzystwo z miejsca przystąpiło do pracy twórczej i już po upływie roku eksponowana była w salach Muzeum pierwsza Doroczna Wystawa Fotograficzna. Wystawa spotkała się z żywym zainteresowaniem mieszkańców miasta i uznaniem ze strony środowiska kulturalnego. Z biegiem czasu eksponowane były wystawy indywidualne, a Doroczne Wystawy Towarzystwa z roku na rok stawały się uznanym wydarzeniem kulturalnym w życiu miasta.
Były to lata, kiedy puls życia kulturalnego w Gorzowie nadawały przede wszystkim zespoły amatorskie. Wśród działaczy wnoszących ferment twórczy, najaktywniejsi byli właśnie gorzowscy fotograficy.
W roku 1968 Towarzystwo było organizatorem i gospodarzem udanego Zjazdu Towarzystw Fotograficznych Ziem Zachodnich i Północnych, otrzymało wyróżnienie Polskiej Federacji Stowarzyszeń Fotograficznych i Nagrodę Kulturalną Miasta Gorzowa
W roku 1969, po 15-tu latach prezesowania, ze względu na stan zdrowia Zbigniew Łącki ustąpił. Nastąpiła zmiana zarządu, a funkcję prezesa objął Kazimierz Nowik, z wykształcenia ekonomista. Nowy zarząd w roku 1969 zorganizował udany, ogólnopolski plener fotograficzny i wystawę pt. „Gorzów, miasto i ludzie”.
Wzorując się na organizowanej przez Teatr w Gorzowie, krajowej imprezie konfrontacji Teatrów, GTF postanowiło organizować co roku ogólnopolską imprezę fotograficzną – Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne, które bardzo szybko stały się popularną, ogólnopolską, a następnie międzynarodową imprezą fotograficzną.
Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne swoim rozmachem i zakresem wzbudziły szerokie zainteresowanie stowarzyszeń fotograficznych w kraju i zagranicą, a także Związku Polskich Artystów Fotografików. Konfrontacje stały się miejscem rzeczywistej konfrontacji twórców nieprofesjonalnych z mistrzami Związków Artystycznych.
Konfrontacje, obok wystaw konkursowych wzbogacone zostały o wystawy towarzyszące oraz sympozja naukowe na tematy związane z twórczością fotograficzną. Doceniając rolę sympozjów teoretycznych, organizatorzy podjęli publikację wystąpień naukowców, teoretyków i krytyków, będących nieodłączną częścią Konfrontacji.
Gorzowscy fotograficy, poprzez wieloletnią organizację Konfrontacji Fotograficznych wnieśli bardzo poważny, bezinteresowny wkład w dzieło integracji środowiska fotograficznego i rozwoju polskiej fotografii. Konfrontacjom Fotograficznym od 1984 roku towarzyszy też wręczanie nagrody imienia Waldemara Kućko – nieżyjącego, zasłużonego gorzowskiego fotografika. Nagrodę ustanowił Wojewoda Gorzowski za zasługi dla rozwoju fotografii i polskiej kultury.
Do działań Gorzowskiego Towarzystwa Fotograficznego oprócz Konfrontacji należały statutowe zadania upowszechniania i popularyzacji sztuki fotograficznej. Realizowane one były poprzez plenery, warsztaty i wystawy.
W roku 1971, przy fizycznym zaangażowaniu zarządu GTF, z inicjatywy prezesa Kazimierza Nowika przystąpiono do odbudowy byłego Klubu „Palenisko” w pomieszczeniach Ogniska Muzycznego. Po przeprowadzeniu remontu GTF otrzymało pomieszczenie na siedzibę i pomieszczenie wystawiennicze, zwane obecnie Małą Galerią. Otwarcie Galerii zapoczątkowała wystawa fotograficzna Janiny Trojan.
W roku 1973, w związku z wyjazdem z Gorzowa Kazimierza Nowika, prezesem został dotychczasowy, długoletni sekretarz zarządu Józef Czerniewicz. Pełnił on funkcję prezesa przez okres 10-ciu lat, kontynuując dotychczasową formułę pracy Towarzystwa, rozwijając Konfrontacje, poszerzając je o wystawy towarzyszące i sympozja.
Od roku 1983, nieprzerwanie, od ponad 30-u lat prezesem GTF jest Marian Łazarski, z wykształcenia inżynier budowy maszyn. Jako najdłużej pełniącemu funkcję prezesa GTF należy się głęboki szacunek i uznanie. Jego prezesowanie przypadło na trudny okres dla stowarzyszeń społeczno-kulturalnych, związany z transformacją ustrojową, kiedy mecenat państwa dla działań kulturalnych został drastycznie okrojony. Marian Łazarski z nie małym trudem utrzymał ciągłość działań Towarzystwa i ważnej imprezy, jaką są Gorzowskie Konfrontacje. Był on też aktywnym członkiem Prezydium Rady Polskiej Federacji Stowarzyszeń Fotograficznych. W roku 1993 nastąpiła likwidacja PFSF, z jego też inicjatywy majątek Federacji w postaci księgozbioru – 1.523 pozycji, zbiory fotograficzne – 1762 fotogramów i kilkaset fotografii nie objętych ewidencją, dokumentacja diapozytywowa I, II, III edycji Triennale Polskiej Fotografii Artystycznej, pomoce naukowo-dydaktyczne – zostały przejęte przez Gorzowskie Towarzystwo Fotograficzne. GTF stało się depozytariuszem wieloletniego dorobku polskiej fotografii.
Do grona zasłużonych dla rozwoju Gorzowskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz dla sprawy polskiej i lubuskiej fotografii w minionym półwieczu należą:
Zbigniew Łącki członek założyciel GTF, przez 15 lat sprawujący funkcję prezesa, fotografik portrecista, żył w latach1919-1973. Kazimierz Nowik członek założyciel, długoletni członek zarządu GTF, drugi z kolei przez 4 lata pełnił funkcję prezesa, organizator Konfrontacji Fotograficznych, fotografik, historyk-amator, żył w latach 1923-2013. Janina Trojan członek założyciel GTF, aktywny fotografik, autor wielu indywidualnych wystaw fotograficznych, żyła w latach 1918 -2014. Józef Czerniewicz trzeci prezes GTF, funkcję tą sprawował przez 10 lat, fotografik, kontynuator organizacji Konfrontacji Fotograficznych, żył w latach1920 – 1997. Marian Łazarski z kolei czwarty prezes GTF, funkcję tą sprawuje od ponad 30 lat, kontynuator organizacji Konfrontacji Fotograficznych artysta fotografik, od 1991 roku członek ZPAF, aktywny twórca fotografii, członek Prezydium Rady Polskiej Federacji Stowarzyszeń Fotograficznych, ur.1951. Waldemar Kućko organizator Konfrontacji Fotograficznych, dokumentalista aktywny działacz GTF, artysta fotografik, od 1972 roku członek ZPAF, uhonorowany ustanowieniem, przez Wojewodę Gorzowskiego nagrody imienia W. Kućko oraz nazwanie jednej z ulic Gorzowa Wlkp. jego imieniem, żył w latach 1932 – 1981. Konstanty Ludwikowski aktywny fotografik pejzażysta, piewca piękna Ziemi Strzelecko-Krajeńskiej, GTF ustanowiło nagrodę jego imienia za pejzaż, żył w latach 1910 – 1965. Władysława Nowogórska aktywny fotografik, dokumentujący ginące pejzaże, zabytki i lasy, organizator Konfrontacji Fotograficznych, artysta fotografik, od 1973 roku członek ZPAF, ur. 1933. Jerzy Szalbierz aktywny działacz i artysta fotografik, od 1977 roku członek ZPAF, żył 1947 – 1997. Ryszard Tomczuk mieszkaniec Drezdenka, aktywny działacz i twórca GTF, artysta fotografik, od 2002 roku członek ZPAF, żył w latach 1935-2002.
Do grona zasłużonych dla GTF należy zaliczyć Feliksa Górę, Andrzeja Pietrzykowskiego – działających w latach 1960-1976 oraz Zenona Kmiecika, Lucjana Lebiedzia, Macieja Szymanowicza, Sławomira Sajkowskiego, Leonarda Olechnowicza, Marcina Andrzejewskiego, Ryszarda Patorskiego, Aleksandrę Czarnecką, Mirosławę Granops, a także aktywnych działaczy i twórców GTF, artystów fotografików członków ZPAF; Piotra Perczyńskiego, Lecha Dominika i Zbigniewa Sejwę.
W dalszym ciągu działalność fotograficzna jest realizowana przez młodszą grupę fotografów: Daniela Adamskiego, Monikę Łuczak, Pawła Ampułę, Mateusza Kowalczyka, Katarzynę Mielcarek, Andrzeja Ligenzę.
Wieloletnia współpraca z Pracownią Fotograficzną MDK zapewnia pomoc w edukacji młodych adeptów fotografii po przez organizację przeglądów fotografii dzieci i młodzieży od 18 lat.
Od 1972 roku czyli od momentu zorganizowania galerii fotografii spełnia ona rolę wystawienniczą dla fotografii polskiej i europejskiej.(w załączeniu kopie afiszy,zaproszeń,katalogów)
Działalność w Polskiej Federacji Stowarzyszeń Fotograficznych w Warszawie (1986-1992) prezesa Mariana Łazarskiego w chwili likwidacji wspomnianej Federacji zbiory fotografii i biblioteka trafiły do Gorzowa i zostały umieszczone w WiMBP i Bibliotece Naukowej Akademii Jakuba w Gorzowie Wlkp.
